وی تأکید کرد: روند رشد کودکان از بدو تولد توسط مراکز بهداشت پایش می‌شود و افت در منحنی‌های رشد ـ چه از نظر قد، وزن یا اندازه دور سر ـ باید به‌دقت بررسی شود. در این مسیر، ابتدا معاینات عمومی برای رد بیماری‌های مزمن انجام می‌شود و در صورت طبیعی بودن نتایج، بررسی‌های تخصصی هورمونی و آزمایشگاهی آغاز می‌گردد.
دکتر آهنگر داوودی افزود: کمبود هورمون رشد یا هورمون تیروئید، سوءتغذیه، کمبود ویتامین‌ها یا اختلالات جذب، از جمله دلایلی هستند که ممکن است روند رشد کودک را مختل کنند. گاهی نیز با عکس‌برداری از مچ دست، سن استخوانی کودک بررسی می‌شود تا مشخص شود رشد او با سن تقویمی‌اش تطابق دارد یا خیر.
وی با تأکید بر اینکه برخی کودکان به‌صورت ژنتیکی ریزنقش هستند، گفت: این گروه ممکن است در دوران بلوغ، جهش رشدی داشته باشند و به قد و وزن متناسب با الگوی ژنتیکی خود برسند؛ اما برخی دیگر نیز به‌صورت ژنتیکی جثه‌ای کوچک دارند و کاملاً سالم‌اند، بدون نیاز به مداخلات دارویی.
او ادامه داد: تجویز هورمون رشد صرفاً برای کودکانی است که کمبود مستند این هورمون را دارند. این دارو قادر به تغییر ژنتیک فرد یا افزایش غیرطبیعی قد در افراد سالم نیست؛ بنابراین خانواده‌ها باید از اصرار بر درمان‌های غیرضروری خودداری کنند.
این عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک، با بیان اینکه بلوغ زودرس نیز نیاز به مداخله دارد، افزود: شروع علائم بلوغ پیش از ۸ سالگی در دختران و پیش از ۹ سالگی در پسران باید توسط فوق‌تخصص غدد ارزیابی شود تا هم از آسیب‌های روانی و اجتماعی جلوگیری شود و هم از بسته شدن زودهنگام صفحات رشد پیشگیری به عمل آید.
وی در پایان گفت: معاینات بالینی منظم، بررسی منحنی رشد، ارزیابی سن استخوانی و مشورت با پزشک متخصص، کلید حفظ سلامت رشد کودکان است. بلوغ طبیعی نباید بدون دلیل دستکاری شود، مگر آنکه نقص هورمونی یا اختلال مشخصی وجود داشته باشد.
نظرات کاربران