ساعت شش صبح، جلسه اضطراری ستاد بحران دانشگاه تشکیل شد. با تکیه بر تجربه دوران کرونا، ساختار مدیریت بحران فعال گردید، اورژانس‌ها بازآرایی و بیمارستان‌های حلقه اول و دوم مشخص شدند. همکاری همه‌جانبه‌ای با مراکز درمانی خصوصی و خیریه شکل گرفت که خوشبختانه هیچ مقاومتی از سوی آن‌ها مشاهده نشد؛ روحیه همدلی فراتر از الزامات قانونی بود.
در همان ساعات اولیه، وضعیت تخت‌های بیمارستان‌های دولتی و خصوصی بازنگری و ظرفیت‌ها برای پذیرش موج احتمالی مجروحین آماده شد. حتی یک بیمارستان صحرایی طی کمتر از ۷ ساعت فعال گردید. در کنار مراکز پدافندی، آموزشی و نقاط استراتژیک شهر قم، آمبولانس‌ها مستقر شدند. بیمارستان‌های شهید بهشتی، فرقانی، امام رضا و گلپایگانی در خط مقدم قرار گرفتند و برای هزار تخت، حالت آماده‌باش کامل اعلام شد.
در طول ۱۲ روز بحران، حتی یک نفر برای مطالبات مالی مراجعه نکرد. پزشکان خارج از دانشگاه تماس می‌گرفتند تا اعلام آمادگی برای کمک کنند. نیروهای بازنشسته به‌صورت داوطلبانه برگشتند و در ارائه خدمات درمانی مشارکت داشتند. فنی‌کاران اورژانس نیز شبانه‌روز تلاش می‌کردند تا آمبولانس‌ها را در شرایط عملیاتی نگه دارند. هیچ‌کس کوتاهی نکرد.
یکی از نیروهای بیمارستان از من پرسید: «می‌مانم، اما به نظر شما خانواده‌ام را از قم خارج کنم؟» پاسخ دادم: «نه، من و خانواده‌ام همین‌جا هستیم.» حضور مسئولان دانشگاه در صحنه، به کادر درمان آرامش می‌داد. همه، در اوج بحران با جان ایستادند. هیچ پزشکی یا پرستاری ترک خدمت نکرد. جوانان دهه ۸۰ که تجربه جنگ نداشتند، پیشتاز میدان بودند؛ تماس می‌گرفتند، داوطلب می‌شدند، حتی حاضر بودند خانواده خود را دور نگه دارند تا در بیمارستان باقی بمانند. این نسل، امیدآفرین بود و اعتماد ما به آینده کشور را افزایش داد.
نیروهای اورژانس که اغلب از دهه ۷۰ و ۸۰ هستند، برای کمک به مجروحان تا عمق خطر پیش رفتند. بدون استرس، با جان و دل برای نجات یک مدافع وطن تلاش کردند؛ خودشان نیز مدافع وطن بودند که چنین در صحنه حاضر شدند.
بخش مهمی از این موفقیت، به مدیریت بحران بازمی‌گردد. در قم، با خلاقیتی بی‌نظیر، حتی مراکز جامع سلامت به اورژانس‌های موقت تبدیل شدند تا بار بیمارستان‌ها کاهش یابد. آموزش، تجهیزات، دارو، نیروی انسانی و رسانه، همگی در صحنه حاضر بودند.
در این بحران، فقط اورژانس و اتاق عمل نبودند که جانانه ایستادند. از تیم پشتیبانی، تدارکات، دارو، تجهیزات پزشکی، خدمات غذا، داروخانه‌ها و روابط عمومی که در صحنه و پشت صحنه همراه بودند، صمیمانه تشکر می‌کنم. همچنین از مسئولان استانی که در کنار مجموعه دانشگاه علوم پزشکی قم ایستادند، قدردانی می‌کنم.
گفتگو با دکتر علی ابرازه، رییس دانشگاه علوم پزشکی قم
نظرات کاربران