بیمارستانها و مراکز بهداشتی درمانی از جمله بزرگترین مصرفکنندگان انرژی در بخش عمومی هستند. در شرایطی که کشور با بحران ناترازی آب و برق مواجه است، صرفهجویی در مصرف این منابع حیاتی نه تنها ضرورت زیست محیطی، بلکه یک وظیفه انسانی، مدیریتی و علمی است. کاهش مصرف بدون لطمه به کیفیت خدمات درمانی، تنها از مسیر برنامهریزی عملیاتی، فرهنگسازی و بهکارگیری فناوریهای نوین امکانپذیر است.
ستاتها( بهینه تابستان ۲۳-۲۴ درجه، زمستان ۱۹-۲۰ درجه) خاموشی تجهیزات و چراغهای غیرضروری در شیفت شب تعمیر فوری نشتی های آب و هوا
فاز سوم: سرمایه گذاری میان مدت: تعویض شیرآلات و فلاش تانکها با انواع کم مصرف جایگزینی لامپهای پرمصرف با LED در بخشهای اصلی نصب حسگر حرکت در مکانهای کم تردد نصب کنتورهای فرعی برای کنترل مصرف بخشها اجرای سیستم آبیاری قطرهای در فضای سبز
فاز چهارم: پروژه های بلندمدت و پایدار نصب پنل های خورشیدی برای تولید برق یا گرمایش آب استفاده از سیستم بازچرخانی آب (Greywater Recycling) اتوماسیون کامل سیستم های روشنایی و تهویه دریافت استانداردهای مدیریت انرژی (ISO 50001) و محیط زیست (ISO 14001) ارزیابی و بازنگری سالانه برنامه ها
برنامهریزی عملیاتی گامبهگام
نقش مردم و همراهان بیمار صرفهجویی یک وظیفه همگانی است؛ برای مراجعین و همراهان بیمار، میتوان اقدامات زیر را اجرا کرد: نصب تابلوهای اطلاعرسانی در ورودیها و اتاقها توزیع بروشورهای آموزشی در پذیرش یا برنامه های آموزشی در فضای مجازی اختصاص اپراتورهای داوطلب (پرسنل آموزش دیده) برای تذکر مؤدبانه
با برنامهریزی علمی، آموزش و اصلاح تجهیزات و رفتارها، میتوان مصرف آب و برق در مراکز درمانی را به شکل معناداری کاهش داد. صرفهجویی در انرژی نه تنها وظیفهای مدیریتی بلکه اخلاقی، محیطزیستی و ملی است. اکنون زمان آن است که نظام سلامت ایران در خط مقدم مقابله با بحران انرژی قرار گیرد؛ همانگونه که در دیگر بحرانهای بهداشتی، پیشتاز بوده است.
کلمات کلیدی: مصرف بهینه انرژی، دکتر ابراهیم نوری گوشکی، مراکز بهداشتی درمانی، بحران آب
نظرات کاربران