0

پوششِ اصیل، حجابِ دل‌نشین!

پوششِ اصیل، حجابِ دل‌نشین!
بازدید 5

خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها: استان لرستان با پیشینه‌ای غنی از فرهنگ، آداب و رسوم اصیل ایرانی و اسلامی، یکی از نمونه‌های برجسته هم‌زیستی ارزش‌های دینی با نمادهای بومی است.

در این میان، لباس محلی لرها نه‌تنها پوششی زیبا و هنرمندانه، بلکه نشانه‌ای عمیق از حیا، غیرت و هویت فرهنگی مردم این خطه است.

پوشش بومی؛ آئینه تمام‌نمای حیا و غیرت

لباس زنان لرستانی با دامن‌های بلند، پیراهن‌های چندلایه، جلیقه‌های رنگارنگ و به‌ویژه روسری‌های بلند، در طول تاریخ بیانگر درک درونی مردم این دیار از مفهوم پوشیدگی و احترام به جایگاه زن بوده است.

پوششِ اصیل، حجابِ دل‌نشین!

این لباس‌ها، در عین زیبایی و اصالت، کاملاً منطبق با معیارهای عفاف هستند و به نوعی حجاب فرهنگی محسوب می‌شوند که از دل فرهنگ و باورهای دینی برآمده است.

در واقع، لباس محلی لرستان تجلی هم‌زمان زیبایی و نجابت است؛ زنان لر در هر منطقه‌ای از این استان، از الشتر و بروجرد تا پلدختر و الیگودرز، با افتخار این پوشش را بر تن می‌کردند و هنوز هم در مراسم‌ها و آئین‌های سنتی به آن وفادارند.

حجابِ ریشه‌دار؛ از فطرت مردم تا فرهنگ بومی

این وفاداری نشان می‌دهد که حجاب در فرهنگ ایرانی و لرستانی، یک امر تحمیلی نیست بلکه ریشه در فطرت و باور مردم دارد.

در دوره‌ای که رسانه‌های غربی با تبلیغات گسترده درصدد تغییر ذائقه فرهنگی جوامع هستند، بازگشت به لباس‌های اصیل ایرانی و محلی می‌تواند پاسخی فرهنگی و هویت‌ساز باشد.

همان‌طور که در دیگر استان‌های ایران مانند گیلان، ترکمن‌صحرا، یا کردستان، پوشش‌های بومی با رنگ و طرح‌های چشم‌نواز اما پوشیده، هویت قومی و دینی را حفظ کرده‌اند، لرستان نیز می‌تواند از این ظرفیت عظیم فرهنگی برای تقویت گفتمان عفاف و حجاب استفاده کند.

رسانه، پل ارتباطی بین اصالت گذشته و دغدغه امروز

از سوی دیگر، رسانه‌ها وظیفه دارند این میراث فرهنگی را به زبان روز بازنمایی کنند.

پوششِ اصیل، حجابِ دل‌نشین!

وقتی مخاطب جوان بداند که لباس مادران و مادربزرگان لر، نه‌تنها از نظر زیبایی‌شناسی بلکه از منظر اجتماعی و دینی نیز معنا دارد، نگاه او به مقوله حجاب دگرگون می‌شود. اینجاست که رسانه می‌تواند پلی باشد میان گذشته اصیل و حال دغدغه‌مند.

در بسیاری از روستاها و مناطق عشایری لرستان، زنان همچنان با لباس محلی در کوه و دشت مشغول فعالیت‌اند؛ لباسی که به‌طور طبیعی، همه معیارهای عفاف را در خود دارد. این واقعیت می‌تواند الگویی برای سیاست‌گذاری فرهنگی باشد؛ الگویی که نشان دهد پوشش ایرانی، هم زیباست، هم کارآمد و هم اخلاق‌محور.

پوشش محلی؛ نشانه‌ای از نجابت و هویت فرهنگی

ناهید پرویزپور، مدیرکل امور اجتماعی استانداری لرستان در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: در منطقه زاگرس، به‌ویژه در میان اقوامی چون لر، کرد و بختیاری، پوشش سنتی همواره نشانه‌ای از نجابت، وقار و هویت اصیل زن ایرانی بوده است.

در منطقه زاگرس پوشش سنتی همواره نشانه‌ای از نجابت، وقار و هویت اصیل زن ایرانی بوده است

وی توضیح داد: بازنمایی این لباس‌ها، یادآور این حقیقت است که حجاب و پوشش نه پدیده‌ای نوظهور، بلکه بخشی از میراث فرهنگی و تاریخی این سرزمین است.

او افزود: در فرهنگ لرستان، زنان همواره با پوشش کامل و در عین حال زیبا در جامعه حضور داشته‌اند؛ لباسی که با روح زندگی اجتماعی و شرایط اقلیمی منطقه سازگار است و همزمان، ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی مردم را منعکس می‌کند.

لباس بومی؛ فرصت تقویت هویت ملی و الهام برای نسل جوان

پرویزپور با اشاره به ظرفیت‌های فرهنگی لباس‌های محلی گفت: توجه به پوشش‌های سنتی و بومی، فرصتی برای تقویت هویت ملی و بازآفرینی حس تعلق فرهنگی در نسل جوان است.

او تصریح کرد: وقتی جوانان می‌بینند لباس اجدادشان در سطح ملی مورد احترام و توجه قرار گرفته است، نسبت به فرهنگ خود احساس افتخار می‌کنند و حتی انگیزه پیدا می‌کنند تا در طراحی‌های مدرن از آن الهام بگیرند.

پوششِ اصیل، حجابِ دل‌نشین!

به گفته وی، احیای این میراث فرهنگی می‌تواند پیوند میان گذشته و حال را مستحکم‌تر کند و به نوعی مد ایرانی و اسلامی را در قالبی بومی و زیبا به جامعه معرفی نماید.

ضرورت بهره‌گیری از زبان هنر و رسانه برای ترویج حجاب

مدیرکل امور اجتماعی استانداری لرستان در ادامه خاطرنشان کرد: در جامعه امروز، ترویج حجاب و عفاف نیازمند زبان هنر، رسانه و تعامل فرهنگی است.

باید از ابزارهای فرهنگی استفاده کرد تا مخاطب خودباورانه به سمت ارزش‌ها حرکت کند

او گفت: صرفاً با تذکر یا قانون نمی‌توان رفتار فرهنگی را نهادینه کرد؛ بلکه باید از ابزارهای فرهنگی استفاده کرد تا مخاطب خودباورانه به سمت ارزش‌ها حرکت کند.

پرویزپور با اشاره به برگزاری جشنواره‌های فرهنگی در استان افزود: چنین برنامه‌هایی می‌تواند پلی میان نسل امروز و فرهنگ اصیل گذشته باشد؛ به گونه‌ای که جوانان با میل و رغبت، از دل فرهنگ بومی خود به سوی پوشش عفیفانه روی بیاورند.

جشنواره‌های فرهنگی، حلقه پیوند نسل‌ها

او در پایان با اشاره به برگزاری جشنواره مد و لباس زاگرس طی امسال در لرستان تأکید کرد: جشنواره‌های پوشش سنتی، نمایشگاه‌های مد بومی و تولیدات رسانه‌ای خلاق می‌توانند نقش بسزایی در زنده‌کردن روح فرهنگ ایرانی و ترویج حجاب از مسیر علاقه و آگاهی داشته باشند.

پوششِ اصیل، حجابِ دل‌نشین!

به گفته ناهید پرویزپور، زمان آن رسیده که با بازگشت آگاهانه به ریشه‌های فرهنگی خود، حجاب را به عنوان زبان هویت و عزت زن ایرانی به جامعه معرفی کنیم.

بنابراین گزارش، در مقابل پوشش اصیل ایرانی، ترویج الگوهای غربی پوشش، تنها ظاهری از مدرنیته است که در باطن، بنیان خانواده را تضعیف می‌کند.

بدپوششی و بی‌حجابی نه‌تنها با فرهنگ ایرانی در تضاد است بلکه آرامش روانی و اجتماعی جامعه را نیز خدشه‌دار می‌کند. همان‌گونه که برخی از شهروندان خرم‌آبادی در گفت‌وگوهای مردمی عنوان کرده‌اند، بدحجابی آرامش خانواده‌ها را بر هم می‌زند و امنیت اخلاقی جامعه را تهدید می‌کند.

توجه به لباس محلی لرستان نه تنها احیای یک سنت فرهنگی بلکه ابزار فرهنگی قدرتمندی برای ترویج حجاب و عفاف است

از این رو، توجه به لباس محلی لرستان نه تنها احیای یک سنت فرهنگی بلکه ابزار فرهنگی قدرتمندی برای ترویج حجاب و عفاف است. لباس‌های اصیل لری می‌توانند در برنامه‌های تلویزیونی، جشنواره‌ها، مدارس و حتی طراحی‌های مد روز مورد استفاده قرار گیرند تا نسل جدید با افتخار از ریشه‌های فرهنگی خود الهام بگیرد.

به تعبیر دیگر، لباس لری فقط یک پوشش نیست؛ روایتِ حیا، نجابت و عزت زن ایرانی است.

در زمانی که هجمه فرهنگی دشمن بر تغییر سبک زندگی متمرکز شده، بازگشت به چنین میراثی، نوعی مقاومت نرم و مؤثر فرهنگی محسوب می‌شود.

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هفده + 19 =