به گزارش خبرنگار مهر، استاد اردشیر مجرد تاکستانی شامگاه جمعه در آئین بزرگداشت امیرهوشنگ جزی‌زاده و رونمایی از کتاب «حُسن خلق» که در عمارت سعدی حوزه هنری اصفهان برگزار شد، با اشاره به خاطرات خود از دیدار با استاد جزی‌زاده گفت: سال‌ها پیش در دوران فعالیت در هنرستان و دانشگاه، آثار استاد جزی‌زاده برای ما همواره الهام‌بخش بود. رنگ‌های لطیف، طرح‌های استوار و روح زنده‌ای که در کارهای وی جریان دارد، از او شخصیتی متمایز و کم‌نظیر ساخته است.
وی بیان کرد: در آن دوران، بسیاری از اساتید بزرگ هنر نگارگری همچون شادروان استاد فرشچیان نیز همواره از دقت قلم‌گیری و ترکیب‌بندی‌های استاد جزی‌زاده یاد می‌کردند و توصیه داشتند شاگردان، آثار او را با دقت مطالعه کنند. من خود در سال‌های جوانی بارها در موزه هنرهای ملی ایران آثار استادان پیشین را مرور می‌کردم و در میان همه آن‌ها، طرح‌های جزی‌زاده جایگاه ویژه‌ای داشت.
این هنرمند برجسته با اشاره به دیدار خود از استاد در سال گذشته افزود: در سفری از تهران به اصفهان همراه یکی از همکاران تصمیم گرفتیم استاد را ملاقات کنیم. پس از چند بار تلاش، سرانجام موفق شدیم در کتابفروشی‌ای که نزدیک منزلشان بود، ایشان را ببینیم. آن دیدار یکی از خاطرات ماندگار زندگی من شد، چرا که مهربانی، فروتنی و متانت استاد جزی‌زاده در همان لحظه نخست آشکار بود. حاصل آن دیدار، شکل‌گیری و چاپ کتاب ارزشمند حُسن خلق شد که مجموعه‌ای از برگزیده آثار و طراحی‌های این استاد بزرگ را در بر دارد.
مجرد تاکستانی ادامه داد: انتشار این کتاب اتفاقی خجسته برای جامعه هنرهای تجسمی کشور است. سال‌ها بود که ما منتظر بودیم مجموعه‌ای جامع از آثار استاد جزی‌زاده در دسترس علاقه‌مندان قرار گیرد تا نسل جوان بداند در میان نگارگران معاصر، هنرمندی چنین پرمایه و خلاق زندگی می‌کند. این کتاب با همت یحیی دانشبدی، از مجموعه‌داران و چهره‌های فرهنگی کشور، و همکاری خانواده استاد منتشر شده و چاپ آن در این روزگار دشوار نشر، اتفاقی کم‌نظیر است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به ویژگی‌های سبک و نگاه جزی‌زاده اظهار کرد: آنچه کار استاد را از دیگران متمایز می‌کند، قدرت طراحی و تخیل بی‌مرز اوست. وی نه تنها در نگارگری، بلکه در طراحی فرش، کاشی، قلم‌زنی و سایر هنرهای ایرانی نیز اندیشه و زیبایی را در کنار هم قرار داده است. در کارهایش ترکیبی از سنت و جسارت خلاقانه دیده می‌شود که کمتر هنرمندی توانسته به این توازن دست یابد.
این گنجینه زنده بشری میراث ناملموس یونسکو گفت: من همیشه جزی‌زاده را هنرمندی می‌دانم که از رنگ‌ها همانگونه استفاده می‌کند که یک شاعر از واژه‌ها. در آثارش رنگ‌ها با هم سخن می‌گویند، طرح‌ها روایت دارند و هر خط و نقطه، حامل معنا و احساس است. این ویژگی‌هاست که آثار وی را از محدوده یک نقاشی صرف فراتر می‌برد و به مرتبه‌ای از معرفت هنری می‌رساند.
وی در ادامه افزود: در میان آثار استاد جزی‌زاده، تابلوهایی دیده می‌شود که در ابعاد بزرگ بر بوم کار شده‌اند و این نکته در سنت نگارگری کمتر دیده می‌شود. بیشتر هنرمندان این حوزه به کارهای کوچک‌مقیاس خو گرفته‌اند، اما استاد با جسارت، مقیاس اثر را گسترش داده و قدرت قلم خود را در سطحی وسیع‌تر به نمایش گذاشته است.
استاد نگارگری کشور با تجلیل از فروتنی و مهربانی استاد جزی‌زاده اظهار کرد: در کنار تمام مهارت‌های فنی و درخشش هنری، آنچه بیش از همه در وجود وی نمود دارد، خلق نیکو و اخلاق هنرمندانه است. سال‌هاست که وی با تواضع و آرامش، مسیر دشوار هنر را پیموده و همچنان با عشق و امید به آفرینش ادامه می‌دهد. این ویژگی‌هاست که او را نه فقط یک هنرمند بزرگ، بلکه الگویی انسانی و فرهنگی برای نسل امروز می‌سازد.
وی ضمن اشاره به خاطرات دیگر خود از دیدار با استاد فرشچیان گفت: زمانی که در اصفهان بودم، استاد فرشچیان همواره از جزی‌زاده با احترام یاد می‌کرد و می‌گفت که باید آثار این هنرمند بیش از پیش شناخته شود. آن دو، هر یک در مسیر خود، نگارگری ایرانی را به اوج رساندند و میراثی ماندگار برای هنر این سرزمین بر جای گذاشتند.
مجرد تاکستانی ادامه داد: در دیدار اخیرم با استاد جزی‌زاده، همچنان همان نگاه درخشان و دستان پرقدرت را دیدم. او با وجود سالخوردگی، همچنان عاشقانه با هنر زندگی می‌کند. وقتی درباره طرح‌ها و رنگ‌هایش صحبت می‌کرد، گویی هنوز در اوج جوانی است. این عشق به هنر، چیزی است که نسل امروز باید از وی بیاموزد.
وی با اشاره به نقش خانواده استاد در حفظ و استمرار آثار وی گفت: باید از همسر و همراه دیرین ایشان قدردانی کرد که سال‌ها در کنار استاد بوده و در حفظ و سامان‌دهی آثار ارزشمند او نقش داشته است. چنین همراهی‌هایی بخشی از تاریخ پنهان هنر ماست که کمتر به آن توجه می‌شود.
این گنجینه زنده بشری میراث ناملموس یونسکو در پایان سخنان خود اظهار کرد: خوشحالم که امروز در اصفهان، شهری که زادگاه نگارگری ایرانی است، شاهد بزرگداشتی در شأن یکی از بزرگ‌ترین فرزندان این سرزمین هستیم. استاد جزی‌زاده، هنرمندی است که با دست و دلش خلق می‌کند و تا آخرین لحظه زندگی، در پی کمال است. امیدوارم این بزرگداشت سرآغاز توجهی تازه به میراث گرانبهای او باشد و آثارش همچنان الهام‌بخش نسل‌های آینده باقی بماند.
نظرات کاربران