خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- مرضیه جوانمردی فر*: روز سرباز روزی که برای بسیاری از پسران این سرزمین، صدای پوتین‌ها نویدبخش آغاز مسیری است پر از چالش، دلتنگی و تجربیاتی که تار و پود مردانگی‌شان را می‌بافد.
این دوره، شاید برای برخی، آغاز هیجان‌انگیز ورود به دنیای مردان بزرگ باشد و برای برخی دیگر، دوران طولانی بدون تلفن همراه و خوابگاه اجباری! اما در هر صورت، سربازی بیش از هر چیز یک کلاس درس بزرگ است. کلاسی که در آن، نظم، انضباط، همکاری و تحمل سختی‌ها درس‌های اصلی آن هستند و شاید اینکه گاهی اوقات، چگونه با یک مشت نخودچی، یک روز کامل دوام بیاورند هم جزو مهارت‌های ضروری محسوب می‌شود.
اما همین مشکلات هستند که مردانگی را در وجود یک پسر شکوفا می‌کنند. یاد می‌گیرد که چگونه با کمترین امکانات، نیازهای خود را برطرف کنند، مثلاً با دوختن دکمه لباس با نخ دندان، و می‌آموزند که چگونه در شرایط سخت، روحیه خود را حفظ کنند، مثلاً با شوخی‌های بی‌مزه یا با جشن پتو و با تکیه بر توانایی‌های خود، بر موانع غلبه کنند.
رفاقت‌هایی که در دل این سختی‌ها شکل می‌گیرد، گاهی از پیوندهای خانوادگی نیز مستحکم‌تر می‌شود.
رفتن به سربازی برای بسیاری از پسران نقطه عطفی در زندگی محسوب می‌شود. دوران نوجوانی و وابستگی به خانواده جای خود را به استقلال و مسئولیت‌پذیری می‌دهد.
یونیفرم سربازی، تنها یک پوشش نیست، بلکه نمادی از بلوغ، تعهد و آمادگی برای دفاع از وطن است. این دوران فرصتی است برای خودشناسی، کشف استعدادها، مثلاً استعداد در درست کردن چای با کیفیت در شرایط اضطراری و تقویت روحیه‌ای که تا پایان عمر همراه فرد خواهد بود و اینکه سربازی، گامی است برای ورود به دنیای مردان با تمام تلخی‌ها، شیرینی‌ها و صد البته سوتی‌های بامزه‌اش.
وقتی خنده، بهترین سنگر بود
اگر سربازی امروز برای پایان خدمت لحظه شماری می‌کند باید بداند که سربازان در هشت سال دفاع مقدس حماسه‌ها آفریدند.
آن‌ها در سخت‌ترین شرایط، فقط به یک چیز فکر می‌کردند: «این خاک، ناموس ماست.»
آن سربازان دیروز، در روزهایی که هر لحظه‌اش با جنگ گره خورده بود، نه تنها از کیان این سرزمین دفاع کردند، بلکه نشان دادند که با روحیه ایرانی در تاریک‌ترین تونل‌های جنگ هم می‌توان نور امید تاباند.
سربازان دفاع مقدس حماسه‌ها آفریدند
روز سرباز، نه تنها فرصتی است برای یادآوری شجاعت بی‌مثال سربازان در دوران دفاع مقدس که با دست خالی در برابر دشمن تا دندان مسلح ایستادند، بلکه یادآور آن است که حتی در دل سخت‌ترین شرایط، با چاشنی غیرت و طنز، می‌توان حماسه‌ها آفرید.
یادمان باشد که این آرامش و امنیت امروز، مدیون همان سربازان دیروز است که در دورافتاده‌ترین سنگرها با همان کلاشنیکف‌شان، حماسه‌ها آفریدند.
آن‌ها نه‌تنها از کشور دفاع کردند بلکه نشان دادند که حتی در اوج سختی‌ها، روحیه و غیرت ایرانی هرگز نمی‌میرد، حتی اگر شام شبشان فقط نان و ماست بود و دلشان هوای یک وعده چلوکباب کرده و یا برای قورمه سبزی مادری لک زده بود که شبانه‌روز چشم به در داشت تا دردانه‌اش از جبهه باز گردد.
مادری که شاید هنوز هم پس از سالیان سال چشم به در دارد که شاید تکه‌ای کوچک از فرزند پاره تنش را بیاورند تا او بر مزارش گریه کند.
*فعال رسانه‌ای
نظرات کاربران