خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها-*مرضیه جوانمردی فر: در گذر زمان، نام‌هایی چون ابوعلی سینا، همچون ستاره‌ای پرفروغ، در آسمان دانش می‌درخشند. یکم شهریور، روز بزرگداشت این حکیم فرزانه، فرصتی است برای بازخوانی میراثی که مرزهای زمان و مکان را درنوردیده و همچنان الهام‌بخش جویندگان علم و حکمت است. بیایید در این روز، به یاد آوریم که چگونه یک ذهن خلاق می‌تواند با تلفیق علم، فلسفه، و اخلاق، دنیایی را متحول سازد.
این روز به پاسداشت مقام شامخ پزشک و بزرگداشت شیخ‌الرئیس، حسین بن عبدالله، معروف به ابوعلی سینا، نامگذاری شده است. این روز، فرصتی مغتنم برای نگاهی دوباره به میراث سترگ مردی است که نه تنها نمادی از نقش برجسته ایرانیان در اعتلای تمدن اسلامی است، بلکه چهره‌ای درخشان در تاریخ تمدن بشری به شمار می‌رود.
ابوعلی سینا، زاده روستای «خورمثین» در نزدیکی بخارا، از همان کودکی، جرقه‌های نبوغش هویدا شد. حضورش در مجالس بحث اسماعیلیان، زیر سایه پدر، او را با ژرفای دانش زمانه آشنا ساخت.
استعداد شگرفش در فراگیری علوم، پدر را بر آن داشت تا او را تمام و کمال وقف کسب علم کند، و چه انتخاب درستی!
ابن سینا در جوانی، نه تنها بر طبابت چیره شد، بلکه در فلسفه نیز صاحب آرای منحصربه‌فردی بود، چرا که تسلط بر فلسفه را اوج کمال یک دانشمند می‌دانست. می‌گویند برای درک دقیق «ما بعدالطبیعه» ارسطو، چهل بار آن را خواند و سرانجام با راهنمایی‌های ابونصر فارابی، به عمق معنایش دست یافت.
این حکیم فرزانه، در طول حیات پربارش، دو دوره مهم فکری را از سر گذراند: ابتدا پیرو مکتب مشاء و شارح آرای ارسطو بود، و سپس به «حکمت مشرقیین» و مکتب اشراق روی آورد. او با بهره‌گیری از تلاش‌های یکصد ساله پیش از خود، موفق شد نظامی فلسفی منسجم و بی‌نظیر ارائه دهد که پاسخگوی بسیاری از پرسش‌های فکری زمان خود و حتی قرون وسطی بود.
تأثیر آرای فلسفی و آموزه‌های طبی او، نه تنها در جهان اسلام، بلکه در اروپا نیز غیرقابل انکار است. کتاب «قانون» در طب بوعلی سینا برای قرن‌ها به عنوان معتبرترین مرجع پزشکی تدریس می‌شد و «شفا» در فلسفه، شهرتی جهانی یافت.
اما زندگی ابن سینا، تنها به کتاب و بحث‌های علمی محدود نمی‌شد. او در گیرودار کشمکش‌های سیاسی و گرفتاری‌های درباری، از جمله رسیدن به مقام وزارت و حتی حبس‌های چند ماهه، باز هم از خلق و نگارش بازنایستاد. بیش از صد جلد کتاب و رساله‌های بی‌شمار، گواه تلاش خستگی‌ناپذیر این دانشمند بزرگ است. او حتی اقلیدس را ترجمه کرد و رصدهای نجومی انجام داد، گستره دانشش از پزشکی و فلسفه تا نجوم و ریاضیات را در بر می‌گرفت.
بوعلی سینا، این دانشمند، پزشک و فیلسوف بی‌همتا کوشید تا فلسفه را با باورهای دینی مردم آشتی دهد و با منطق و عقل به اثبات آموزه‌های قرآنی بپردازد. اما این تلاش‌های روشنگرانه، گاهی خشم متعصبان را برمی‌انگیخت، چنانکه خود نوشت: «ما گرفتار دسته نافهمی از این جنس شده‌ایم که به چوب خشک می‌مانند و مخالفت با آنچه را که نزد آنان مشهور است را ضلالت می‌شمرند.» این کلام، هنوز هم طنینی آشنا در گوش زمان دارد.
در سال ۴۲۸ هجری قمری، در ۵۸ سالگی، این حکیم فرزانه در همدان، دیده از جهان فروبست. اما میراث او، همچون ستارگان در آسمان دانش، همیشه درخشان و الهام‌بخش باقی خواهد ماند. روز پزشک و بزرگداشت ابوعلی سینا، فرصتی است تا با یاد این بزرگ‌مرد، قدردان تلاش‌های جامعه پزشکی باشیم و به یاد آوریم که چگونه می‌توان با تلفیق علم، فلسفه و اخلاق راهگشای مسیر پیشرفت و تعالی بود.
* فعال رسانه‌ای استان فارس
نظرات کاربران