به گزارش خبرنگار مهر، بازار کویت یکی از بازارهای بسیار جذاب و پررونق در همسایگی ماست. این کشور سالانه بین ۳۷ تا ۵۰ میلیارد دلار کالا وارد میکند، اما سهم ایران از این بازار با وجود همسایگی جغرافیایی و ظرفیتهای گسترده تولیدی، تنها حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون دلار است.
مشکلاتی چون موانع بانکی و لجستیکی، ناآشنایی با ساختار بازار کویت، ضعف برندسازی و صادرات خرد، مانع بهرهگیری ایران از این فرصت شده است. در حالی که با سیاستگذاری هدفمند، توسعه ابزارهای دادهمحور مانند «اطلس تجارت ایران»، و فعالسازی ظرفیتهای موجود، میتوان در میانمدت سهم ایران را به یک تا ۱.۵ میلیارد دلار رساند و جایگاه واقعی کشور در این بازار راهبردی را بازیابی کرد.
برای بررسی این مهم با رؤسای اتاق مشترک ایران و کویت و اندیشکده حکمرانی هوشمند، ابراهیم غلامزاده و سیدطهحسین مدنی گفت و گو کردیم.
رئیس اتاق مشترک ایران و کویت: جایگاه کنونی ایران در بازار کویت قابل قبول نیست
ابراهیم غلامزاده رئیس اتاق مشترک ایران و کویت درباره میزان مبادلات دو کشور با بیان اینکه روابط تجاری ایران و کویت بهشدت کمتر از ظرفیت واقعی دو کشور است، گفت: بر اساس آمار رسمی، صادرات ایران به کویت در سالهای اخیر در محدوده ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون دلار در نوسان بوده است؛ برای نمونه، در یک سال گذشته حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون دلار صادرات از ایران به کویت ثبت شده، در حالی که کل واردات کویت سالانه حدود ۳۷ تا ۵۰ میلیارد دلار است.
غلامزاده خاطرنشان کرد: این رقم یعنی سهم ایران از بازار وارداتی کویت، عملاً زیر یک درصد است؛ این عدد با توجه به نزدیکی جغرافیایی، اشتراکات فرهنگی و مذهبی، پیوندهای تاریخی و مزیتهای تولیدی ایران، بههیچوجه قابل قبول نیست.
صادرات ایران به کویت میتواند پنج برابر شود
وی با بیان اینکه بازار کویت در صورت عملکرد هدفمند و حرفهای از طرف ایران ظرفیت بسیار مناسبی دارد، گفت: اگر خیلی محافظهکارانه صحبت کنم، حداقل ظرفیت واقعی صادرات ایران به کویت در میانمدت یعنی پنج تا هفت سال، حدود یک تا ۱.۵ میلیارد دلار در سال است و میتواند به حداقل سه تا پنج برابر وضعیت فعلی برسد.
رئیس اتاق مشترک ایران و کویت تصریح کرد: افزایش حداقل سه تا پنج برابری سهم ایران از بازار کویت به چند دلیل امکانپذیر است. اول اینکه حجم کل واردات کویت حدود ۳۷–۵۰ میلیارد دلار در سال است. همچنین فاصله ما با کویت از رقبایی چون ترکیه، هند، اروپا و کشورهای شرق آسیا کمتر است. ضمن اینکه ایران در غذا، مصالح ساختمانی، مواد معدنی، خدمات فنی و مهندسی، گردشگری سلامت، و برخی صنایع سبک مزیت جدی و عملیاتی دارد.
ضرورت رفع موانع بانکی و لجستیکی
غلامزاده گفت: با توجه به این شرایط، اگر موانع بانکی، لجستیکی و چند ایراد مقرراتی در گمرک و استاندارد حل شود، رسیدن به عدد یک تا ۱.۵ میلیارد دلار دست یافتنی است.
رئیس اتاق مشترک ایران و کویت درباره نوع مبادلات کنونی میان دو کشور گفت: ایران به کویت محصولات ساختمانی و معدنی، سیمان و کلینکر، سنگهای ساختمانی تراورتن، مرمر و گرانیت، کاشی و سرامیک، گچ و فرآوردههای گچی، فرآوردههای بتنی و قطعات پیشساخته، مواد غذایی و کشاورزی، خرما و خشکبار، میوه و سبزی تازه، بخشی از مواد غذایی بستهبندیشده، اقلام صنعتی سبک، برخی محصولات پلاستیکی و فلزات و پروفیلها در حجم محدود صادر میکند.
وی افزود: واردات ما از کویت هم بسیار محدود و بیشتر شامل ماشینآلات، تجهیزات صنعتی و بعضی مشتقات نفتی و شیمیایی است. خدمات هم هنوز در حد ظرفیتهای واقعی دو کشور شکل نگرفته است؛ چه در حوزه خدمات فنی و مهندسی ایران در پروژههای کویت، چه در حوزه گردشگری سلامت و توریسم درمانی از کویت به ایران.
غلامزاده با بیان اینکه ظرفیتهای استفاده نشده زیادی برای مبادله تجاری با کویت وجود دارد، گفت: از جمله این ظرفیتها میتوان به صنایع غذایی و لبنیات اشاره کرد. ایران در حوزه لبنیات، کنسرو، آبمیوه، شیرینی و شکلات و محصولات آردی هم از نظر کیفیت و هم قیمت، کاملاً رقابتی است و میتواند در بازار کویت حضور مؤثری داشته باشد. اما سهم فعلی ایران در بازار غذای کویت، نسبت به توان تولید داخل، بسیار پایین است.
ایران میتواند مقصد جذابی برای گردشگری سلامت باشد
رئیس اتاق مشترک ایران و کویت درباره ظرفیتهای مغفول مانده در حوزه گردشگری سلامت و توریسم هم اشاره کرد و گفت: کویت کشوری ثروتمند با جمعیتی محدود است و بخش قابل توجهی از درمان و گردشگری درمانی خود را به ترکیه، اروپا و … میبرد. در این شرایط ایران میتواند برای بخش مهمی از خدمات درمانی تخصصی و فوقتخصصی، با هزینهی بسیار پایینتر و کیفیت مناسب، مقصد جذابی برای شهروندان کویتی باشد.
وی در ادامه به مهمترین چالشهای فعالان اقتصادی ایرانی در تعامل با کویت هم اشاره و تصریح کرد: بانک و نقلوانتقال پول، ریسک تحریم و محدودیت سوئیفت است، مجبور بودن به استفاده از مسیرهای غیرمستقیم، صرافیهای واسط و حسابهای طرف سوم، ثباتنداشتن مقررات صادراتی در ایران، بخشنامههای ناگهانی در حوزه عوارض صادراتی، ممنوعیتهای مقطعی، تغییر در طبقهبندی «مواد خام و نیمهخام» و…، مشکلات لجستیکی و حملونقل دریایی و زمینی، عدم توسعه زنجیره خطوط منظم کانتینری و فلهای به سمت بنادر کویت، ضعف در استاندارد، بستهبندی و برندسازی صادراتی و عدم عرضه کالاهای ایرانی با بستهبندی مناسب بازار خلیجفارس و استانداردهای مورد انتظار خریدار کویتی و نبود نمایندگی دائمی و شبکه توزیع حرفهای در کویت، از جمله مهمترین مشکلات فعالان اقتصادی ایرانی در کویت است.
وی درباره چالشهای بانکی و گمرکی برای توسعه صادرات به کویت گفت: در بخش بانکی، نبود روابط کارگزاری مستقیم با بانکهای کویتی و فشار تحریم، مسیر پرداخت را به سمت صرافی و واسطه برده و باعث تحمیل هزینه و زمان بیشتر و ریسک حقوقی و مالی بالاتر شده است.
پیشنهاد ایجاد «پنجره واحد ایران – کویت»
رئیس اتاق مشترک ایران و کویت تصریح کرد: به طور کلی ما میتوانیم با اقداماتی چون تثبیت حداقل سه ساله مقررات صادراتی و ایجاد «پنجره واحد ایران–کویت» ترجیحاً با محوریت اتاق مشترک و حمایت وزارتهای ذیربط که بانک، گمرک، استاندارد، حملونقل و… تجارت با کویت را در یک بسته هماهنگ کرده و سهم خود را از بازار کویت افزایش دهیم.
وی افزود: تسهیل ثبت شرکت و حضور فیزیکی ایرانیها در کویت، حمایت هدفمند از صادرات در چند رشته منتخب، اعطای مشوقها، تسهیلات، بیمه اعتبار صادراتی، کمک به بازاریابی فقط در محورهای اولویتدار و دیپلماسی فعالتر اقتصادی هم در افزایش سهم ایران از بازار کویت مؤثر است.
ضعف شناخت علمی و دادهمحور از بازار کویت
وی افزود: به طور کلی واقعیت این است که شناخت علمی و دادهمحور از بازار کویت در ایران ضعیف است و برای بهبود این وضعیت اندیشکدهها و دانشگاهها میتوانند با تولید «گزارشهای بازار» حرفهای و بهروز درباره کویت، نقش آفرینی کنند. این نهادها میتوانند با گزارشهای کاربردی و نه گزارشهای تئوریک، به صادرکننده بگویند که چه کالاهایی، با چه HS Code و چه حجمی به کویت وارد میشود، رقبای اصلی چه کشورهایی هستند، شبکه توزیع خردهفروشی و عمدهفروشی چگونه است و الزامات فنی، استانداردی و بستهبندی چیست.
وی با اشاره به اقدامات مورد نیاز برای حضور در بازار مواد غذایی کویت گفت: استانداردسازی و اخذ گواهیهای لازم برای لبنیات و فرآوردهها مثل نشان حلال، بهداشت، بستهبندی و برچسبگذاری دوزبانه عربی–انگلیسی، طراحی بستهبندی متناسب با سلیقه مصرفکننده کویتی به صورت لوکس، شیک و سایزهای مناسب خانوادههای کوچک، ساخت برند مشترک یا جوینت وینچر با توزیعکنندگان بزرگ کویتی و سرمایهگذاری روی زنجیره سرد و لجستیک منظم کالاهایی که از مبدا تا مقصد باید سرد باشند، میتواند در این بخش مؤثر باشد. به طور کلی در یک سناریوی واقعبینانه، میتوان گفت سهم ایران از بازار لبنیات و بخشی از صنایع غذایی کویت در میانمدت میتواند چند برابر شود.
وی درباره اهمیت به کارگیری روشهای نوین بازاریابی و جایگزینی آن با شیوههای سنتی هم گفت: من معتقدم شرکت در نمایشگاههای حضوری و سفرهای تجاری برای بازاریابی هنوز لازم است اما دیگر کافی نیست به خصوص اینکه هزینه سفر، غرفه، اقامت و… برای بسیاری از بنگاههای کوچک و متوسط ایرانی سنگین و گاهی غیرقابل توجیه است.
غلامزاده با اشاره به مدلهایی مثل علیبابا که فرآیند معرفی محصول، مذاکره اولیه، غربال خریدار و حتی عقد قرارداد را روی پلتفرمهای آنلاین امکانپذیر کرده است، گفت: در مورد ایران و کویت میتوان طراحی پلتفرم B۲B منطقهای با تمرکز بر خلیجفارس و کویت با امکان استعلام قیمت، درج کاتالوگ، گفتوگو، امتیازدهی خریداران و فروشندگان و اتصال این پلتفرم به شبکه لجستیک و بانکی مطمئن تا معامله فقط در حد «اطلاعات» نماند و به قرارداد واقعی و حمل کالا منجر شود؛ میتواند راهگشا باشد.
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند: ۷۰ درصد صادرات ایران به کویت محمولههای خرد است
سیدطهحسین مدنی رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند درباره وضعیت کلی صادرات ایران به کویت گفت: طبق آمار گمرک، سال ۱۴۰۳ نزدیک به هزار مورد صادرات به وزن حدود چهار میلیون تن و ارزش حدود ۲۵۰ میلیون دلار به کویت ارسال شده است.
مدنی با بیان اینکه آمارهای گمرک از صادرات بسیار خرد ایران به کویت حکایت دارد، افزود: از هزار مورد صادرات سال گذشته به کویت، حدود ۲۶۰ مورد کمتر از یک تن و وزن ۶۹۰ مورد صادرات، حداکثر به اندازه یک کانتینر (۲۳ تن) بوده است. این یعنی نزدیک به ۷۰ درصد صادرات ما به کویت خرد است و به طور متوسط هر مورد صادرات چهار تن وزن داشته است.
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند درباره میزان صادرات کلان ایران به کویت هم گفت: محمولههای بالای ۲۰ کانتیتر یا ۴۶۰ تن را میتوان محموله بزرگ و صادرات کلان محسوب کرد. با این فرض، ۱۱۰ مورد از هزار مورد صادرات ما به کویت در محدوده صادرات کلان بوده است.
بزرگترین محموله صادراتی ایران به کویت ۱.۳ میلیون تن سیمان بوده است
وی با بیان اینکه اکثر این موارد به صورت فله به کویت ارسال شده است، خاطرنشان کرد: طبق آمار منتشر شده گمرک، بزرگترین محموله ارسالی به کویت در سال گذشته، یک ردیف صادراتی شامل ۱.۳ میلیون تن سیمان بوده که هر کیلوگرم آن ۲.۲ سنت ارزش گذاری شده است. دومین محموله بزرگ صادراتی به کویت، ۵۲۰ هزار تن سیمان سفید به ارزش هر کیلوگرم ۲.۸ سنت بوده که از بوشهر ارسال شده است. یک محموله ۳۳۰ هزار تنی سیمان سفید از بندر امام خمینی (ره) به ارزش هر کیلوگرم ۲.۷ سنت، سومین محموله بزرگ ارسالی ایران به کویت بوده است. ۲۵۰ هزار تن سنگ گچ از بوشهر به ارزش هر کیلوگرم ۰.۸ سنت و ۱۲۰ هزار تن آهن به ارزش هر کیلوگرم ۴۷ سنت، دیگر محمولههای بزرگ صادراتی ایران به کویت بوده است.
مدنی گفت: به طور کلی ۱۲ مورد از صادرات کلان ایران به کویت، سیمان و گچ بوده است. تمام این صادرات بالای ۶۰ هزار تن وزن داشته و قیمت متوسط این محمولهها تنها ۲.۴ سنت بوده است.
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند ادامه داد: از دیگر صادرات کلان ایران به کویت میتوان به صادرات ۳۴ هزار تن سنگ مرمر و تراورتن به ارزش هر کیلوگرم ۱۸ سنت و شن و ماسه با کد ۲۵۰۵۱۰۱۰ به ارزش ۳.۴ سنت برای هر کیلو اشاره کرد.
مدنی با بیان اینکه چند مورد صادرات مواد خوراکی هم در آمار ثبت شده است، گفت: ۳۴۰۰ تن پیاز تازه با HS Code ۰۷۰۳۱۰۱۰ به ارزش هر کیلوگرم ۵۵ سنت و یک محموله ۲۵۰۰ تنی از این محصول به ارزش هر کیلوگرم ۴۷ سنت و هزار تن سیب زمینی با HS Code۰۷۰۱۹۰۰۰ به ارزش هر کیلوگرم ۳۳ سنت از جمله محمولههای بزرگ خوراکی صادراتی ایران به کویت بوده است.
صادرات ۶۳۰ تن هنداونه ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومانی به کویت
وی خاطرنشان کرد: در دسته خوراکیها، ۶۳۰ تن هنداونه با HS Code ۰۸۰۷۱۱۰۰ از خرمشهر به ارزش هر کیلوگرم ۲۴ سنت به کویت صادر شده است. همچنین ۵۰۰ تن خربزه از خرمشهر به ارزش هر کیلوگرم ۴۴ سنت صادر شده است. طبق نرخ دلار مرکز مبادله، این یعنی ایران هر کیلوگرم هندوانه را به قیمت حدود ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان و هر کیلوگرم خربزه را به قیمت ۳۳ هزار تومان به کویت صادر کرده است. علاوه بر اینها، صادرات تخم مرغ به قیمت هر کیلوگرم یک دلار هم به این کشور ثبت شده است.
وی به صادرات ۵۰۰ تن رب گوجهفرنگی با HS Code ۲۰۰۲۹۰۱۰ به ارزش هر کیلوگرم ۶۷ سنت از شیراز به کویت هم اشاره کرد و گفت: علاوه بر این ماده خوراکی، یک محموله ۵۰۰ تنی فرآورده و اغذیه کودکان با HS Code۱۹۰۱۱۰۰۰ به قیمت هر کیلوگرم چهار دلار در میان صادرات با ارزش افزوده متوسط به کویت بوده است.
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند به محمولههای صادراتی با ارزش بالای یک دلار در هر کیلوگرم هم اشاره و تصریح کرد: ۱۶۰۰ تن ماهی از منطقه آزاد اروند-آبادان به ارزش حدود دو دلار در هر کیلوگرم، ۹۰۰ تن انگور خشک شده با کد ۰۸۰۶۲۰۶۰ از بناب به ارزش ۲.۱۲ دلار در هر کیلوگرم، ۷۰۰ تن پروفیل پلاستیکی به ارزش ۲.۸ دلار در هر کیلوگرم، تخم خوراکی پرندگان با کد ۰۴۰۷۲۱۱۰ و ارزش یک دلار در هر کیلوگرم، پسته خندان به صورت فله با کد ۰۸۰۲۵۱۱۰ از منطقه اوند-خرمشهر به ارزش هر کیلوگرم ۸.۲۵ دلار، فرآوردههای غذایی کودکان متشکل از آرد با کد تعرفه ۱۹۰۱۱۰۰۰ از قزوین به ارزش هر کیلوگرم ۴.۲ دلار، ماهی با کد ۰۳۰۲۸۹۰۰ از خرمشهر به ارزش چهار دلار در هر کیلوگرم و ۴۲۰ تن میگو به ارزش ۵.۲ دلار از خرمشهر، از جمله این محمولههای صادراتی به کویت بوده است.
ثبت ۲۵۰ مورد صادرات زیر یک تن به کویت
مدنی در ادامه با بیان اینکه ۲۵۰ مورد صادرات زیر یک تن هم ثبت شده است، گفت: ۷۸۰ کیلوگرم زعفران آماده خردهفروشی به ارزش هر کیلوگرم ۹۵۰ دلار، ۵۳۰ کیلوگرم زعفران به ارزش هر کیلوگرم ۹۴۵ دلار از مشهد، حدود ۴۰۰ کیلوگرم زعفران آماده خردهفروشی به ارزش هر کیلوگرم ۱۰۹۰ دلار از خرمشهر، ۱۷۰ کیلوگرم میوه خشک شده به ارزش هر کیلوگرم ۶۶ دلار از منطقه ویژه شهید رجایی، هل خشک شده به ارزش هر کیلوگرم ۲۵ دلار از مشهد، یک محموله پرندگان زینتی شامل قناری، مرغ عشق و فنچ از اصفهان به ارزش هر کیلوگرم ۲۳۰ دلار، یک محموله ۱۵۰ کیلوگرمی طوطی به ارزش هر کیلوگرم ۱۳۰ دلار از فرودگاه اصفهان، ۷۰ کیلوگرم چمدان به ارزش هر کیلوگرم ۳۷ دلار از مشهد، ۷۰ کیلوگرم رژ لب از سلفچگان به ارزش هر کیلوگرم ۱۳۶ دلار، ۶۴ کیلوگرم زعفران آماده خردهفروشی به ارزش هر کیلوگرم ۹۰۰ دلار و … از جمله این صادرات زیر یک تن بوده است.
وضعیت صادرات لبنیات ایرانی به کویت
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند درباره وضعیت صادرات لبنیات به کویت هم گفت: بزرگترین محموله صادراتی ایران به کویت در بخش لبنیات، یک محموله ۷۰۰ تنی دوغ با HS Code۰۴۰۳۹۰۹۰ بوده که با قیمت هر کیلوگرم ۳۸ سنت از گمرک خرمشهر صادر شده است. مورد صادراتی دوم در این بخش، یک محموله ۳۳۰ تنی پنیر رنده شده با کد ۰۴۰۶۲۰۰۰ با قیمت هر کیلوگرم ۱.۶ دلار از همین گمرک بوده است.
وی در ادامه بیان کرد: در میان صادرات لبنیات به کویت، صادرات ۷۰۰ کیلوگرم خامه به ارزش هر کیلو ۱.۶ دلار، ۷۵۰ کیلوگرم پنیر تازه به ارزش هر کیلوگرم یک دلار، ۹۰۰ کیلوگرم کره به ارزش ۳.۵ دلار و… هم ثبت شده است.
علاقه ویژه کویتیها به ویفر و سهم ناچیز ایران از این بازار ۲۸۰ میلیون دلاری
مدنی در ادامه به برخی از بازارهای بزرگ و مهم کویت اشاره و خاطرنشان کرد: وافل و ویفر با کد ۱۹۰۵۳۰، یکی از محصولات پرمصرف کویت است. طبق آمار ITC این کشور در سال ۲۰۲۴ نزدیک به ۲۸۰ میلیون دلار ویفر وارد کرده است. عربستان با ۸۵ میلیون دلار صادرات، بزرگترین تأمین کننده ویفر کویت بوده است. امارات توانسته ۳۰ میلیون دلار ویفر به کویت صادر کند. سهم لهستان از این بازار ۲۵ میلیون دلار، انگلیس و آمریکا هر کدام حدود ۱۶ میلیون دلار، بحرین و ایتالیا هر کدام حدود ۱۴ میلیون دلار و آلمان، اسپانیا، ترکیه و هند هر کدام شش تا هفت میلیون دلار بوده است.
وی خاطرنشان کرد: ایران با وجود نزدیکی به کویت و توانمندی در حوزه صنایع غذایی و محصولاتی چون وافل و ویفر، در سال ۱۴۰۳ فقط ۱۰۷ هزار دلار ویفر به این بازار ۲۸۰ میلیون دلاری صادر کرده است.
کشورهای تأمین کننده ویفر و وافل کویت
سبقت هند و چین از ایران در بازار ۳۳ میلیون دلاری زعفران کویت
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند، بازار زعفران کویت را یکی دیگر از بازارهای جذاب این کشور عنوان و تصریح کرد: کویت در سال ۲۰۲۴ حدود ۳۳ میلیون دلار زعفران وارد کرده است. کشورهای تأمین کننده زعفران کویت به ترتیب هند با ۹ میلیون دلار، چین با ۷.۵ میلیون دلار، ایران(طبق آمار ITC) با ۳.۹ میلیون دلار، اسپانیا با ۲.۱ میلیون دلار، امارات با دو میلیون دلار، اردن با یک میلیون دلار و پاکستان با یک میلیون دلار بودهاند. البته کشورهای بنگلادش، ترکیه، دانمارک، آمریکا، سوریه، آلمان، انگلیس، کنیا، لبنان، کانادا، استرالیا، اندونزی، ژاپن، نیجریه و مراکش هم به کویت زعفران صادر کردهاند!
کشورهای تأمین کننده زعفران کویت
صادرات ۱ میلیون دلار رب گوجهفرنگی به کویت
مدنی به بازار رب گوجه فرنگی کویت هم اشاره و تصریح کرد: کویت در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۴ میلیون دلار رب گوجه فرنگی با HS Code۲۰۰۲۹۰ وارد کرده است. طبق آمار ITC حدود ۴.۲ میلیون دلار از این میزان واردات از ترکیه، ۳.۶ میلیون دلار از ایتالیا، ۳.۵ میلیون دلار از چین، یک میلیون دلار از ایران (طبق آمار سال ۱۴۰۳ گمرک)، ۶۰۰ هزار دلار از امارات، ۵۵۰ هزار دلار از عربستان، ۵۰۰ هزار دلار از شیلی و … تأمین شده است. این جایگاه ایران نشان دهنده عملکرد ضعیف ما و بیانگر این است که نتوانستهایم حتی ۱۰ درصد از بازاری که در همسایگی ما قرار دارد را کسب کنیم.
کشورهای تأمین کننده رب گوجهفرنگی کویت
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند خاطرنشان کرد: به طور کلی، آمار صادرات ایران به کویت در سال ۱۴۰۳ نشان میدهد که ایران از تنوع صادراتی مناسبی به کویت برخوردار نیست و عملکرد موفقی در قبال این بازار نداشته است. به بیان دیگر صادرات ایران به کویت چندان حرفهای و اصولی پیش نرفته است.
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند افزود: برای افزایش سهم ایران از بازار کویت نیاز است که بازار این کشور بر اساس هوش مصنوعی به صورت برخط، آنالیز و به طور جامع شناسایی شود. ابزار «اطلس تجارت ایران» به خوبی میتواند این شرایط را فراهم کند. اطلس تجارت ایران میتواند به جای توسعه عریض و گسترده، بر کشورهای هدف تمرکز کند. ابزار اطلس تجارت ایران میتواند عملکرد تجار ما در بازار این کشور را متحول کند و کلید ورود به این بازار باشد.
وی تصریح کرد: در همین راستا، قرار است اواخر آذر امسال نشستی با عنوان اطلس تجارت ایران توسط اندیشکده حکمرانی هوشمند برگزار شود. این رویداد، فرصت خوبی برای جمع شدن همه ذینفعان حوزه تجارت است. این رویداد میتواند با طرح چالشها، بررسی ظرفیتها و آخرین دستاوردها و … آغازگر اتفاقات خوبی باشد. در گام اول بسیار مهم است که ما در حوزههای صادرات، واردات و ترانزیت معطل تغییرات گسترده نمانیم و ظرفیتهای در دسترس موجود را برای تغییرات حداقلی فعال کنیم. پس از آن در گامهای بعدی میتوان سیاستنامهها و توصیههایی برای تسهیلگری و اصلاحات بنیادی به حاکمیت پیشنهاد داد تا در توسعه کشور، بهبود عملکرد و ارزآوری مؤثر واقع شود.
نظرات کاربران