خبرگزاری مهر، گروه استانها: برای بررسی موانع پیشرفت و توسعه استان همدان و راهکارهای رشد زیرساختی کشور سراغ نماینده حوزه انتخابیه ملایر در مجلس شورای اسلامی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان و عضو مجمع نمایندگان استان همدان رفتیم تا درباره وظایف نمایندگی برای شهر و استان، چالشهای پیشرو و ضرورت نگاه ملی در ایفای مسئولیتهای پارلمانی با او گفتوگو کنیم.
* آقای آریائینژاد، فلسفه وجودی جایگاه نماینده مجلس را چه میدانید؟ اصلیترین وظیفه یک نماینده چیست؟
براساس متن سوگند نمایندگی در قانون اساسی، وظیفه ذاتی نماینده «قانونگذاری و نظارت» است. اگر نماینده همه وقت خود را صرف امور روزمره حوزه انتخابیه کند، مسائل ملی و کلان کشور زمین میماند. ما باید بر طرحها و سیاستهای ملی اثرگذار باشیم و در کنار آن، مسائل منطقه خود را نیز پیگیری کنیم. حفظ اعتبار مجلس هم دقیقاً از همینجا ناشی میشود؛ وقتی مشکلی ایجاد میشود باید ریشهیابی کنیم که ایراد از قانون است یا اجرا. اگر ضعف اجرا باشد، وظیفه نظارتی ما آغاز میشود.
* یکی از موضوعات مطرح در کشور، بیثباتی مدیریتی است. راهحل شما چیست؟
عمر کوتاه مدیریتها، ناشی از تغییر سلایق سیاسی، مانعی جدی برای اجرای برنامههای بلندمدت است. معتقدم باید قانونی تصویب شود تا مدیران بر اساس تخصص انتخاب و ارتقا یابند، نه روابط سیاسی. مثلاً در وزارت کشور، از پایینترین رده تا بالاترین جایگاه، نیروها از درون سیستم رشد کنند. وقتی مدیر درگیر بازیهای سیاسی نشود، توان تخصصی او بروز پیدا میکند. این همان جایی است که مجلس میتواند نقشآفرینی کند.
*در حوزه توسعه استان همدان، اجرای برنامه هفتم و چالشهای آن را چطور ارزیابی میکنید؟
طبق برنامه، باید تا امروز یکپنجم اهداف برنامه هفتم محقق میشد، اما چنین نشده است؛ نه در کشور و نه در همدان. این سوال مطرح است که آیا مدیریت اشتباه بوده؟ برنامه اجرایی نبوده؟ یا موانع دیگری وجود دارد؟ در استان همدان، حرکت شتابزده به سمت صنعتیشدن بدون ملاحظات جغرافیایی، امروز بحران آب و آلودگی هوا را تشدید کرده است. این مشکلات، نتیجه تمرکز توسعه در کلانشهرهاست که به مهاجرت، کاهش جمعیت روستایی و افزایش فشار بر شهرها منجر شده است.
همدان، بهویژه جنوب استان، از محرومیت جدی رنج میبرد. باید پرسید سهم بازدید و توجه مسئولان به مناطق محروم چقدر بوده است؟ اختصاص نامتوازن منابع به کلانشهرها باعث ایجاد بحران در همان شهرها شده؛ از آلودگی هوا تا فشار بر زیرساختها.
* راه برونرفت از این مسیر چیست؟
راهحل، بازگشت به قانونمندی و کارشناسی است. توسعه نادرست برای کسب رضایت کوتاهمدت، همان پوپولیسمی است که کشور را دچار مشکل میکند. در حوزه تخصیص منابع نیز عدالت واقعی باید رعایت شود. در ظاهر همه ما نمایندگان میگوئیم تعامل داریم، اما اگر در عمل در توزیع منابع و توجه به مناطق محروم عدالت نباشد، توسعه متوازن اتفاق نمیافتد.
* به بیعدالتی در تخصیص بودجه اشاره کردید. مصداقی برای این موضوع دارید؟
بله؛ مثلاً «مالیات نشاندار» در ملایر حذف شده و هنوز پاسخی به این موضوع داده نشده است. وقتی شفافیت نباشد، حتی نمیتوان تشخیص داد کدام منطقه برخوردار است و کدام محروم. شفافیت و عدالت، زمینه وحدت واقعی نمایندگان استان را فراهم میکند.
*اگر بخواهید به عملکرد خود نمره بدهید، چه نمرهای میدهید؟
من معلم بودهام؛ بنابراین اعتقاد دارم باید به تلاش نمره داد نه فقط به نتیجه. ممکن است فردی با تقلب نمره خوبی بگیرد اما ارزش ندارد. در نمایندگی نیز همین است؛ ممکن است اقدامی انجام دهیم که ظاهراً نتیجهاش خوب به نظر برسد اما در باطن غیرکارشناسی باشد. مردم به صداقت، تلاش، پرهیز از رانت و کار سالم نمره میدهند. وظیفه ما انجام تکلیف است؛ ارزیابی نهایی با مردم است.
*چگونه بین نقش ملی و استانی هماهنگی ایجاد میکنید؟
این هماهنگی تنها با کارشناسی و عقلانیت ممکن است. مجلس حلقه اتصال مردم و دولت است. نماینده باید مشکلات مردم را منتقل کند و در قانونگذاری، راهحل کارشناسی بدهد. احساسات یا تصمیمهای عجولانه کمکی نمیکند.
*رسانهها چه جایگاهی در این فرآیند دارند؟
رسانهها نقش بیبدیلی دارند؛ رسانه آگاهیبخش باعث میشود جامعه رشیدتر شود و مطالبات از سطح کوچک و فردی به سطح کلان و کارشناسی ارتقا پیدا کند. در چنین جامعهای، مردم انتخابهای بهتری انجام میدهند و مجلس و دولت کارآمدتر عمل میکنند.
* برنامه شما برای ارتباط مستقیم با مردم چیست؟
حضور میدانی در برنامه من ثابت است. در نمازجمعههای پنج شهر شهرستان ملایر شرکت میکنم، دفترم سه روز در هفته برای مردم باز است و بسیاری شماره تلفن شخصی من را دارند. همچنین تیم روستایی تشکیل دادهایم تا در غیاب من مشکلات روستاها را جمعآوری و منتقل کنند. از جلسات پرسش و پاسخ دانشجویی هم استقبال میکنم. نماینده بدون ارتباط مستقیم با مردم، نقش واقعی خود را ایفا نمیکند.
نظرات کاربران