فوق تخصص زنان و زایمان و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه بارداری و یائسگی از عوامل اصلی بروز بی‌اختیاری ادراری محسوب می‌شوند، گفت: انجام ورزش‌های تقویت عضلات کف لگن می‌تواند تا حد زیادی این عارضه را بهبود بخشد و حتی نتایجی مشابه جراحی ایجاد کند.
دکتر عطیه محمدزاده، فوق تخصص زنان و زایمان و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در گفتگو با وب دا اظهار کرد: بی‌اختیاری ادراری هرگونه نشت غیرارادی ادرار است که می‌تواند پیامدهایی همچون احساس شرم و دوری از اجتماعات را به همراه داشته باشد. این عارضه تنها مختص سالمندی نیست و از ۳۵ سالگی احتمال بروز آن وجود دارد.
وی با اشاره به شیوع بالای این اختلال افزود: یک‌سوم بانوان در طول عمر خود به‌طور گذرا دچار بی‌اختیاری ادراری می‌شوند و در حدود یک‌چهارم تا یک‌پنجم افراد این اختلال به شکل ماندگار باقی می‌ماند. بی‌اختیاری ادراری انواع مختلفی دارد که شامل استرسی، فوریتی و سرریزی است.
دکتر محمدزاده توضیح داد: در نوع استرسی، افزایش فشار داخل شکمی مانند عطسه، سرفه، خنده یا انجام فعالیت‌هایی همچون جارو کشیدن موجب نشت ادرار می‌شود. در نوع فوریتی، فرد هنگام قرار گرفتن در شرایطی مانند سرما، ورود به منزل، دستشویی یا حتی مواجهه با برخی محرک‌ها دچار بی‌اختیاری می‌شود. بی‌اختیاری سرریزی نیز اغلب ناشی از اختلالات نورولوژیک است.
این فوق تخصص زنان و زایمان با اشاره به عوامل زمینه‌ای گفت: بی‌اختیاری استرسی بیشتر در سنین ۳۵ تا ۵۰ سالگی و پس از بارداری رخ می‌دهد، در حالی که بی‌اختیاری فوریتی با افزایش سن، یائسگی، مصرف سیگار و قلیان، ابتلا به بیماری‌های کبدی و سرفه‌های مکرر ناشی از آسم احتمال بروز بیشتری دارد. کاهش هورمون استروژن در دوران یائسگی نیز از عوامل مهم این عارضه است.
وی اقدامات اولیه در درمان بی‌اختیاری را چنین برشمرد: قطع مصرف دخانیات، کنترل بیماری‌های زمینه‌ای از جمله دیابت، کاهش وزن و پرهیز از مصرف نوشابه‌های گازدار، کافئین، فست‌فود و ادویه‌جات از جمله راهکارهای مهم هستند.
دکتر محمدزاده ادامه داد: ورزش‌های تقویت عضلات کف لگن، چه توسط فرد و چه توسط فیزیوتراپیست، نقش بسزایی در بهبود دارند. این تمرینات با روش موسوم به قانون سه ۱۰ (سه بار در روز، هر بار ۱۰ مرتبه انقباض سه‌ثانیه‌ای و استراحت ۱۰ ثانیه‌ای) در مدت سه ماه می‌تواند تأثیری معادل جراحی داشته باشد.
وی با بیان اینکه بارداری یکی از علل مهم بی‌اختیاری ادراری است، افزود: انجام ورزش‌های کف لگن پیش از بارداری، حین بارداری و پس از زایمان در کاهش این عارضه بسیار مؤثر است. هرچند زایمان طبیعی فشار بیشتری بر عضلات کف لگن وارد می‌کند، اما به دلیل عوارض بیشتر سزارین، این روش جایگزین مناسبی محسوب نمی‌شود.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطرنشان کرد: بی‌اختیاری دوران بارداری و پس از زایمان در بیش از ۹۰ درصد موارد درمان‌پذیر است. با این حال، در بانوانی که سزارین انجام می‌دهند، احتمال بروز اختلالات دفعی بیشتر است.
وی با اشاره به نقش عفونت‌های ادراری در بروز این مشکل گفت: بی‌توجهی به درمان به‌موقع عفونت‌های ادراری می‌تواند زمینه‌ساز بی‌اختیاری موقت یا مزمن شود. در صورت مراجعه زودهنگام بیمار، درمان‌ها مؤثرتر خواهند بود.
دکتر محمدزاده در خصوص درمان‌های نوین تصریح کرد: پشتوانه علمی کافی برای تأثیر لیزر در درمان بی‌اختیاری وجود ندارد و احتمال عود بیماری پس از جراحی در برخی بیماران دیده می‌شود. مراقبت‌های بعد از عمل، پرهیز از برداشتن اجسام سنگین و ادامه ورزش‌های کف لگن نقش مهمی در پیشگیری از عود مجدد بیماری دارند.
وی در پایان تأکید کرد: بسیاری از بانوان بی‌اختیاری ادرار را پایان زندگی اجتماعی می‌دانند، در حالی که درمان‌های مؤثر و توانبخشی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی آنان کمک کند.
نظرات کاربران